ONGEVRAAGDE HULP.

18 november 2019

Hoe help je iemand met een beperking het beste? Ik denk door niet meteen te oordelen en deze persoon het eerst zelf uit te laten zoeken. Dit klinkt misschien bot, maar als iemand je hulp nodig heeft zal hij of zij hier echt wel om vragen.

Ik ben door mijn dystonie in mijn linkerarm soms een beetje onhandig met één hand. Mensen zien dat en willen graag helpen. Normaal gesproken vind ik dat helemaal prima, bijvoorbeeld als ik in de supermarkt niet bij de bovenste plank kom. Maar hoe goedbedoeld ook, is de aanbod van hulp niet altijd handig.

Gisteren ging ik shoppen in Amsterdam. Ik had later op de dag een afspraak voor een oogmeting dus ik had nog even tijd om de buurt te verkennen en iets leuks te scoren.

Ik liep een winkel binnen waar ze regenjassen verkochten. Na enkele minuten te hebben rondgekeken besluit ik een paar modellen te passen. De verkoopster ziet dat ik door de Dystonie in mijn linkerarm moeite heb met het dichtritsen van de jas en biedt haar hulp aan. Nu vind ik het aanbieden van hulp altijd positief, maar in dit geval was het niet heel handig. Ik ga geen jas kopen die ik zelf niet dicht kan ritsen. Dus hoe lief het ook bedoeld is, hulp is niet altijd nodig. Dit heb ik haar uitgelegd en ze was het wel met mij eens.

Ironisch genoeg betrap ik mijzelf ook weleens als onnodige helper in zo’n situatie. Dan vraag ik mensen die ik zoekend om zich heen zie kijken of ze de weg wel kunnen vinden en vraag ik die persoon in een rolstoel ongevraagd of ik hem of haar ergens mee kan helpen als diegene zich zelfstandig door de stad beweegt.

Dus ik neem het dan ook niemand kwalijk als ze mij vragen of ik hulp nodig heb, ik heb immers zelf ook de eigenschap om te willen helpen. Maar we moeten niet vergeten dat de meeste mensen, en zeker mensen die door hun beperking soms wat meer hulp nodig hebben niet op hun mondje zijn gevallen en heel goed zelf om hulp kunnen vragen als ze dit nodig hebben. .